بسم الله...
دلم آمد تا بنویسم از شهید...
که خوب گفت آنکه گفت...
"ای شهید... ای آنکه بر کرانه ازلی و ابدی خویش برنشسته ای. دستی بر آرو ما قبرستان نشینان عادات نحیف را از منجلاب بیرون کش...."
.
دلم سخت تنگ است در این میان. هوای وصلم نا پیداست/عشق نامرد است نه! عشق را نامرد ساختند!
آدمک ها را می گویم!
چه بگویم؟
حرف دلم سخت است از آدم ها!
کمی تامل می کنم حالم هم از خودم بهم می خورد!
چه بگویم؟
بد بار آوردند دنیا را....
چشمت را که باز می کنی .... گناه می بینی و گناه می بینی و گناه....
بسم الله...
و عشق را خدا آفرید تا معشوق او شویم و معرفت را بیاموزیم و زندگی کنیم...
اما ما انسانها آموختیم تا با زندگی کردن معرفت بیاموزیم.
و از معرفت بدست آمده آموختیم تا باید عاشق آدمیزاد شویم...
و آدمیزاد عاشق ما/
بزرگترین اشتباه ما انسانها...